"Politeness is the poison of collaboration." – Edwin Land
Beste lezer,
In het verhaal van deze week probeer ik orde in de chaos van leven verbeterende tips te scheppen. Vervolgens gaat het over een onderzoek naar olie- en gasvelden die in private handen verdwijnen. Zoals altijd sluiten we af met een paar (niet geheel) Random Picks.
Maar nu eerst een foto van een Gucci x Adidas paraplu. Op Chinese sociale media wordt het object belachelijk gemaakt aangezien het ding geen regen tegenhoudt. Het is geen foutje in het product, maar een bewuste keuze, op Gucci’s website valt te lezen: “not waterproof and is meant for sun protection or decorative use” Het blijft bijzonder…
Verhaal van de week
Voor deze nieuwsbrief deelde ik eerder hoe je creatief productief kunt zijn (Steal like an artist - Austin Kleo), ik viste ondernemerslessen uit een boek over de Postcodeloterij (De mannen van de droomfabriek - Ineke Holtwijk), leerde over ultiem doorzetten van een Navy Seal (Can’t Hurt Me - David Goggings) en onderzocht aan de hand van een lang interview wat opvalt aan de manier van doen van cryptomiljardair Sam Bankman-Fried.
Bovenstaande opsomming omvat pas Lehman Sisters #1 t/m #7. Het ging daarna ook nog over grip op je leven door consistent te plannen, “Er is geen dokter zoals de opgewekte gedachte om de kwalen van het lichaam te verdrijven.” en volgens Ben Horowitz voelen een lafaard en een held hetzelfde ongemak, maar is de crux om iets dan tóch te doen.
Wat moet een mens met zoveel tips, adviezen, ideeën en levenswijzen?
Afgelopen week luisterde ik naar Better With Paul - 10 Habits I Learned Working for Two Billionaires om de podcastaflevering in een mooie Mohi’s Digest te gieten en hoewel ik geamuseerd het geanimeerde gesprek tot me nam bekroop me toch ook weer het gevoel: jezelf volstoppen met duizend tips maakt nog geen toepassing van één.
Ik begon na te denken over een aanvliegroute die misschien wel zou kunnen werken. Dit is link, ik ga nu tips geven over hoe je tips zou kunnen toepassen. Misschien kom ik over een paar weken wel met tips voor hoe je het hier geschetste kader het beste in de praktijk kunt brengen… Houdt het dan nooit op?
Uiteindelijk is het heel simpel. Als mens moet je voortdurend keuzes maken, waarbij geen keuze ook een keuze is. Keuzes maak je op basis van informatie - de enthousiaste mening van een ander, ijzingwekkende data, niet te onderdrukken angstgevoelens, etc. De verschillende stukjes informatie ken je op eigen wijze waarde toe. Hierbij lopen het bewuste en onbewuste door elkaar, je verstand zegt dat ‘friet is ongezond’ belangrijke informatie is en je instinctieve zelf zegt dat ‘ik heb zin in friet’ doorslaggevend moet zijn.
Enfin, je hebt vaste manieren nodig om beslissingen te nemen. Bijvoorbeeld: het kan me niet schelen wat anderen van me vinden, ik luister naar mijn eigen gevoel. Of: het maakt niet uit wat mijn instinctieve (luie) zelf ervan vindt, maar ik ga iedere week drie keer sporten.
Het moeilijke hiervan is dat grote, alomvattende gewoontes moeilijk te vertalen zijn naar de praktijk - “Invest in yourself” - en dat van hele specifieke gewoontes de waarde voor jouw unieke situatie minder duidelijk is. Zo vertelt Jared Brown tijdens de podcastaflevering dat toen hij als lobbyist werkte zijn baas altijd snacks meebracht als hij een afspraak had met regelgevers. Van appels tot Snickers. Klinkt leuk, maar voegt het echt iets toe, in welke context en moet jij ook vaker koekjes of snoepjes meebrengen naar een zakelijke bespreking?
En dan nu het kader.
Kies grote uitgangspunten waar je in gelooft en die bij je passen. Met een paar uitgangspunten kun je jezelf al voldoende houvast geven. Kies er zeker niet teveel. Een voorbeeld is: “Wie goed doet, goed ontmoet. Ik geloof dat als je dingen voor anderen doet, je daar ook zelf de vruchten van zult plukken. Ik wil dingen doen waar anderen iets aan hebben.”
Kies experimenten om je uitgangspunten in de praktijk te brengen en te testen. Enerzijds test je of dit de juiste manier is om het uitgangspunt in de praktijk te brengen, anderzijds test je of je uitgangspunt wel klopt. Bijvoorbeeld: “Als ik een zakelijke bespreking heb zorg ik voor een lekkere snack, mensen zullen dat waarderen.” Keiharde conclusies zul je niet kunnen trekken, maar regelmatig reflecteren of iets wel of niet werkt is belangrijk. Bedenk wel, om iets echt te testen moet je er vol ingaan en het lang genoeg volhouden. Als je zelf niet in je ‘experiment’ gelooft, gaat het zeker niet werken.
Met alleen grote levenslessen ga je er niet komen, lukraak praktische tips toepassen lijkt me ook niet fraai. Koppel je nummer 1 aan nummer 2 dan kunnen er mooie dingen gebeuren. Of niet, maar zie het als een experiment en leer van de uitkomst.
Onderzoek van de week
“Eén getuige is geen getuige”, is natuurlijk een gevleugelde uitspraak en ook als ik hoor over een onderzoek met bijzondere conclusies ben ik altijd wat huiverig om dat ene onderzoek met veel bombarie te presenteren. Elk onderzoek heeft namelijk beperkingen en bevat gaten. Onderzoekers zijn net mensen en kunnen hun perspectief nooit helemaal thuis laten.
Toch wil ik aandacht besteden aan Transferred Emissions: How Risks in Oil and Gas M&A Could Hamper the Energy Transition. Het onderzoek is gedaan door Environmental Defense Fund (zie bovenstaand voor een kanttekening).
Afgelopen week werd ik op deze analyse van drieduizend deals gewezen en de bevindingen zijn niet van de lucht. De onderzoekers laten namelijk zien dat er een enorme verschuiving gaande is. De meest vervuilende assets, zoals olie- en gasvelden, worden door beurgenoteerde bedrijven verkocht en verdwijnen in private handen. Door deze transacties kan de verkopende partij, die vaak te maken heeft met maatschappelijke druk, schermen met uitstootreducties terwijl er per saldo niets verandert. De private ondernemingen die de assets opkopen opereren onder de radar en leggen zichzelf geen hoge standaarden op waardoor uitstootreductie in de kiem wordt gesmoord... Tussen 2017 en 2021 gaat het om honderden miljarden.
Is dat veel? Is het alsof Shell een keer of twee zou zijn verkocht aan een private investeerder of het enorme Saudi-Arabische Saudi Aramco tien tot twintig procent van zijn meest vervuilende assets had verkocht aan een partij die niemand kent.
Ambitieuze doelen, stevige maatschappelijke druk en harde lijnen als een pensioenfonds dat niet meer belegt in producenten van fossiele brandstoffen kunnen helpen om verandering aan te jagen. Laten we tegelijkertijd niet denken iets op te lossen als we feitelijk niet meer doen dan problemen verplaatsen en dan ook nog eens van de maatschappelijke spotlight naar de commerciële schaduw…
Random Picks
In Davos is vandaag het World Economic Forum van start gegaan. Een evenement waar je veel van kunt vinden. ‘Hypocrisie’ en ‘ondemocratisch’ zijn veel gehoorde termen. Hoewel het natuurlijk een elitefeestje blijft, kan ook de gewone man wat meekrijgen van een groot aantal sessies. Via deze link vind je een overzicht van het programma.
Het zal niemand zijn ontgaan dat de economie en financiële markten haarscheurtjes dan wel scheuren beginnen te vertonen. Toonaangevende incubator Y Combinator - bekend van hun investeringen in Airbnb, Dropbox, Reddit en OpenSea - ziet het ook misgaan en stuurde deze week een alarmerende memo naar alle bedrijven waarin ze investeren. Ze adviseren founders “to plan for the worst” en concreter: “If your plan is to raise money in the next 6-12 months, you might be raising at the peak of the downturn. Remember that your chances of success are extremely low even if your company is doing well. We recommend you change your plan,” Lees meer: TechCrunch