#4 - Beleggen als het regent en gaat Trump de wereld redden?
“Ideas come and go, stories stay.” ― Nassim Nicholas Taleb, The Black Swan: The Impact of the Highly Improbable
Beste lezer,
Deze week bespreek ik de koerswijziging van Facebook, ik promoot een boek over veilige havens in een onstuimig beleggingsklimaat en we sluiten zoals altijd af met een paar (niet geheel) Random Picks.
Maar nu eerst een foto van Human One van Mike Winklemann oftewel Beeple. Waar Beeple bekend staat om zijn digitale kunst en eerder dit jaar nog een NFT verkocht voor een adembenemende 69 miljoen dollar, maakte Christie’s deze week bekend nu ook een fysiek kunstwerk van Winklemann te gaan veilen. De koper van onderstaand apparaat krijgt de bijbehorende NFT er gratis bij.
Verhaal van de week
De beïnvloeding van kiezers via Facebook in de aanloop naar de Amerikaanse verkiezingen van 2016. Facebook als platform voor haatcampagnes tegen de Rohingya minderheid in Myanmar. Een intern rapport dat blootlegt dat Instagram een negatief effect heeft op het zelfbeeld van tieners. Een klokkenluider die claimt dat Facebooks algoritme verdeeldheid in de hand werk en dat het bedrijf hier bewust niets aan doet. Grote privacy- en veiligheidszorgen. Een technische storing waardoor alle Facebook apps er uren uitlagen een paar weken geleden. Het is een kleine greep uit de schandalen en problemen waar Facebook - het moederbedrijf - mee worstelt. Social media platformen op een verantwoordelijke wijze runnen is nog een hele uitdaging zo blijkt…
Een nieuw hoofdstuk
Facebook zou er natuurlijk voor kunnen kiezen alle aandacht en middelen in te zetten om de verschillende platformen - Facebook, Instagram, WhatsApp - beter te maken, problemen aan te pakken en te investeren in de positieve toepassingen van deze apps. Maar dan ken je Facebook opperbaas Mark Zuckerberg nog niet. Zuckerberg wil vooruit, hij wil bouwen en ‘de ultieme belofte van technologie’ inlossen. Over de vraag of Facebook niet beter een pas op de plaats kan maken en zich kan focussen op de uitdagingen waar het bedrijf nu mee kampt is hij duidelijk: “There will always be [many problems]. So for many people I’m just not sure there will ever be a good time to focus on the future.”
In het licht van deze drang om te bouwen aan nieuwe dingen verbaast de boodschap van Zuckerbergs keynote speech afgelopen donderdag niet. Facebook - het moederbedrijf - heet nu Meta en gaat zich focussen op de ontwikkeling van onderdelen van de Metaverse. De Metaverse is het volgende hoofdstuk van het internet aldus Zuckerberg, met behulp van Virtual Reality (VR) en Augmented Reality (AR) kunnen de fysieke wereld en de digitale wereld in elkaar over gaan lopen. Online bezit wordt belangrijker en de creator economy - waarin je tegelijk consument en maker bent - krijgt vorm. Wanneer je de presentatie van Zuckerberg bekijkt is het moeilijk om kritisch te blijven. Hij verhaalt over oneindige mogelijkheden en lage kosten voor gebruikers. Meta-medewerkers komen aan het woord en hun enthousiasme spat van het scherm. Een concert meemaken vanaf de andere kant van de wereld, schermen met een wereldkampioen, door een 3D-tekening van je nieuwe huis lopen: in de metaverse is niets is te gek.
Vlucht naar voren
Hoewel het enthousiasme aanstekelijk is laat ik me niet meeslepen. Wanneer je het afpelt en het verhaal van alle tierelantijnen ontdoet blijft er namelijk weinig anders over dan een ouderwetse vlucht naar voren. De echte uitdagingen die Facebook en de wereld moeten aangaan krijgen in de nieuwe strategie namelijk niet de aandacht die ze verdienen. Er is de vage belofte dat communiceren met behulp van VR en AR in plaats van communiceren via likes en comments voor meer verbinding tussen mensen zal zorgen, remote (vanuit huis) werken is goed voor het milieu en “privacy and safety need to be built into the metaverse from day one”. Maar verder blijft het oorverdovend stil. Geen vergezichten over hoe blockchaintechnologie kan helpen privacy te waarborgen en geen ideeën over hoe Metaverse content-moderatie eruitziet of hoe de Metaverse Meta gaat helpen weg te bewegen van een giftig advertentie-gedreven verdienmodel.
Vanuit een bedrijfskundig perspectief is het ook een rammelend verhaal aangezien focus ontbreekt. Natuurlijk is het gewaagd om zo expliciet de focus te verleggen naar de Metaverse, maar eigenlijk is deze keuze pas het begin van een strategie en niet het einde. Als we Meta mogen geloven wordt de Metaverse de volgende versie van het internet, een decentrale online omgeving waarin we veel tijd doorbrengen. Het lijkt me ondoenlijk en ongezond om als bedrijf deze hele ontwikkeling naar je toe te willen trekken. Toch lijkt Meta het te gaan proberen. Zo bouwen ze verschillende Metaverse platformen: Horizon Home voor je online huis, Horizon Worlds om hele online werelden te bouwen, Horizon Workrooms om in te werken en Horizon Marketspace voor alle digitale handel. Daarnaast wil het bedrijf bijbehorende hardware gaan produceren: VR Goggles, AR Glasses en input EMG systems. Meta wil overal bij zijn en overal een hapje van. Dat gaat niet werken.
Het lijkt me beter als Meta focust op de zaken waar het goed in is en die verder uitbouwt. Combineer bijvoorbeeld alle expertise die is opgedaan met Whatsapp, Messenger en Facebook om met Horizon Workrooms een state of the art zakelijk communicatie-ecosysteem te creëren. Werk samen met frisse startups die bijbehorende hardware kunnen maken en misschien lukt je om een groot deel van de thuiswerkmarkt te veroveren. Bijkomend voordeel: in een niche als deze hoef je je niet druk te maken over beïnvloeding van verkiezingen en een eventueel negatief effect op het zelfbeeld van een hele generatie tieners.
Eerlijkheid duurt het langst
Terwijl Zuckerberg met ‘het volgende hoofdstuk’ aan de slag gaat is er iemand anders die een voorgaand hoofdstuk nog niet wil sluiten. Trump mist The White House, Air Force One en The Beast, maar misschien nog wel belangrijker: facebooken en twitteren. Na de Capitool bestorming begin dit jaar werd hij van alle serieuze social media platformen afgeschopt en daar is The Donald niet over te spreken. Aangezien het niet is gelukt goede regelgeving te maken die duidelijk maakt wanneer een platform iemand mag of moet verbannen zijn de bedrijven vrij in dit besluit en kan Trump weinig tegen Big Tech beginnen Hij kan natuurlijk wel zijn eigen nieuwe platform beginnen…
Social Media platform TRUTH moet naar eigenzeggen worden als de Big Tent op het huwelijk van je beste vriend. In de tent kan iedereen zichzelf zijn en in harmonie worden tegengestelde meningen uitgewisseld. Een gat in de markt zou je denken - Mark lees je mee? -, maar tot op heden is het nog geen enkel bedrijf gelukt dergelijke beloftes waar te maken. Meer open - vaak aan politiek rechts gelieerde - platformen worden snel erg ongezellig en de mainstream platformen zoals Facebook werken zoals eerder besproken ook verre van optimaal.
Aangezien Trump niet per se bekend staat om zijn inclusieve en tolerante karakter en wel om zijn opportunisme heb ik grote twijfels of TRUTH ook maar een haar beter zal worden dan wat we al kennen. Voorlopig zijn er problemen met de open-source software die TRUTH gebruikt en staan de media vooral vol van verhalen over dubieuze investeerders die het project omringen waardoor een volwaardige launch überhaupt nog niet zeker is. Of het mogelijk is de gevestigde spelers ook maar enigszins te genaken is twijfelachtig. Niettemin is het exemplarisch dat Trump inspeelt op een actueel probleem en zich niet stort op een vaag, eventueel toekomstscenario. Het getuigt van realiteitszin die bij mannen als Zuckerberg nog weleens ontbreekt.
Wie vertrouw je je (digitale) leven toe?
Dat de digitale wereld nog lang niet ‘af’ is moge duidelijk zijn. Aan de platformen die we nu gebruiken dient nog uitgebreid gesleuteld te worden en de Metaverse zal ons leven eerder of later gaan veranderen. Wij, de gebruikers, zullen ons steeds bewuster moeten afvragen wat voor digitale levens we willen leiden en wie of welke bedrijven we vertrouwen om deze digitale levens mede vorm te geven. Of we Trump dan wel Zuckerberg dit vertrouwen moeten gunnen betwijfel ik ten zeerste.
Boek(en) van de week
Als ik je zou kunnen overtuigen één boek te lezen, als ik er eentje zou mogen kiezen, zou het zonder twijfel De Zwarte Zwaan uit 2007 van Nassim Nicholas Taleb zijn. Het is een uniek boek dat de manier waarop je naar de wereld kijkt verandert. Nassim Nicholas Taleb analyseert aan de hand van (fictieve) verhalen en personages als Fat Tony en Yevgenia Krasnova hoe we om zouden moeten gaan met risico en alles wat we niet weten. Taleb legt bloot hoe hoogstonwaarschijnlijke gebeurtenissen de wereld vormen en hoe mensen de neiging hebben dingen te verklaren die niet (op die manier) te verklaren zijn. Aangezien ik niet de illusie heb dat je nu zomaar naar de boekhandel rent om het boek aan te schaffen stel ik voor dat je begint met een interview met Taleb uit 2012. Het interview is naar aanleiding van een ander boek - Antifragiel uit 2012 - en niet bijster inhoudelijk, maar je krijgt een idee bij de eigenzinnigheid van de beste man en zin om een boek van zijn hand open te slaan.
Wanneer deze held het voorwoord voor een boek van een ander schrijft is mijn aandacht onmiddellijk getrokken. Als blijkt dat het desbetreffende boek ook nog eens is geschreven door een belegger die een rendement van 4.144% wist te realiseren toen de meeste beurshandelaren tegen verliezen aankeken - Q1 2020 - ben ik al helemaal een en al oor.
Safe Haven: Investing for Financial Storms is geschreven door Mark Spitznagel en kwam afgelopen zomer uit. Spitznagel is een bijzonder man. Hij runt het investeringsfonds Universa Investments, produceert prijswinnende kaas op zijn boerderij in Michigan en is libertariër. Van Chicago Board of Trade legende, vriend van de familie en mentor Everett Klipp leerde hij al op jonge leeftijd over een bijzondere manier van traden die hij in de loop van zijn leven zou perfectioneren: veelvuldig kleine verliezen accepteren om heel af en toe enorme winsten te realiseren. Aangezien Mark zijn carrière begon op een fysieke trading floor leerde hij al gauw ook met de mentale aspecten van een dergelijke strategie om te gaan. Het is niet makkelijk wanneer je concullega’s continue winsten ziet binnen harken en jij steeds verliest. Altijd maar wachtend op die volgende grote klapper.
De gevolgde strategie heeft veel weg van een brandverzekering voor een huis. Je betaalt ieder jaar een klein beetje premie en wanneer het onheil toeslaat ontvang je - relatief tot de premie - een enorm uitkering. In het geval van Spitznagel gaat het niet om verzekeringen voor brandende huizen, maar om opties waarvan de prijs explodeert als beurskoersen instorten.
De stelling die ten grondslag ligt aan deze strategie is tweeledig. Ten eerste is er de overtuiging dat ons economische systeem inherent instabiel is en crashes onvermijdelijk zijn. Ten tweede, beleggers onderschatten de kans op dergelijke crashes steevast, waardoor de verzekering tegen een crash ‘goedkoop’ is en daarmee een goede investering.
In zijn boek Safe Haven legt Spitznagel vooral ook uit wat je niet moet doen als je risico’s op de beurs wilt beperken. Spreiden kan bijvoorbeeld wel risico verlagen, maar is erg duur: niet voor de beste beleggingen gaan, maar tot in den treure diversifiëren snoept zoveel van je rendementen af dat je dit niet moet willen. Daarnaast moet je geen zekerheid halen uit voorspellingen, gevoel of intuïtie. Spitznagel denkt niet de volgende crash te kunnen voorspellen, maar is slechts overtuigd dat er nieuwe crashes zullen zijn. De regels en protocollen die hij voor zichzelf heeft gemaakt om aan deze visie uiting te geven volgt hij minutieus. Het adagium: “A small loss is a good loss” is zo altijd leidend.
Wat deze tegen-intuïtieve zin precies in de praktijk betekent laat Spitznagel in het midden, dit ‘geheim’ zorgt immers voor brood op de plank en buiten dat is zijn sophisticated manier van handelen niet zomaar te kopiëren door de huis-tuin-en-keuken-belegger. Toch leert Spitznagel ons een belangrijke les over risico: Het gaat er niet om dat je nooit verliest, het gaat erom dat je niet door één catastrofaal verlies compleet kan worden weggevaagd. Je moet kleine verliezen leren omarmen en niet bang zijn om tegen de stroom in te gaan. Spitznagels visie op beleggen is daarmee ook goed toepaspaar op andere aspecten van het leven.
Kortom: als je iets wilt leren over het fenomeen risico begin dan met De Zwarte Zwaan en als je dan nog zin hebt is Safe Haven - nog niet vertaald - de logische volgende stap. Veel plezier!
Random Picks
Na goede kwartaalcijfers en een bestelling van 100.000 stuks door autoverhuurbedrijf Hertz tikt Tesla een beurswaarde van meer dan een biljoen dollar aan, meer dan de negen grootste automakers ter wereld samen. Maar misschien is Tesla ook eigenlijk helemaal geen autobedrijf. De Musk Moloch speelt een heel ander spel dan traditionele autobouwers en verkoopt sinds kort bijvoorbeeld “full self-driving” software upgrades voor een luttele $ 10.000 per stuk. Lees verder: Financial Times
Voor iedereen die op zoek is naar een baan bij een groeiend bedrijf met heel veel gelukkige klanten wereldwijd: overweeg LEGO. Sinds de coronacrisis breidde het personeelsbestand al met ruim 30% uit en ze zijn voorlopig nog niet klaar. Lees verder: the Business of Business
Binnenkort wordt je bestelling in de McDrive misschien wel opgenomen met behulp van Artificial Intelligence. De Grote Gele M is een samenwerking met IBM aangegaan en afgelopen zomer werd de technologie al in vestigingen in Chicago toegepast. Voor je bij de McDrive om de hoek tegen een robot zal praten kan nog even duren, alle verschillende talen en menu’s wereldwijd - 40.000 vestigingen in 118 landen - implementeren wordt nog een aardige klus. Lees verder: NY Post
Kijkend naar de snel oplopende beurskoers van Tesla en de exploderende prijs van Shiba inu coin kunnen we wel stellen dat men in is voor een gokje deze dagen. In gokhoofdstad van de wereld Las Vegas is het sentiment niet anders: Q3 2021 was het beste kwartaal ooit voor Sin City, met een omzet van 2,1 miljard dollar werd het oude record uit Q4 2006 gemakkelijk overtroffen. Lees verder: Forbes