#32 - Een econoom met gevoel
“Business, like life, is all about how you make people feel. It’s that simple, and it’s that hard.”
"Ultimately, nothing should be more important to investors than the ability to sleep soundly at night." — Seth Klarman
Beste lezer,
In het verhaal van deze week bespreek ik de gevoelige kant van economie en ondernemen. Dat gevoel niet makkelijk in statistieken en harde logica is te vatten betekent niet dat we het links moeten laten liggen. Zoals altijd sluiten we af met een paar (niet geheel) Random Picks.
Maar nu eerst de cover van het Franse magazine Society (via het Instagram-account Coverjunkie). Afgelopen vrijdag kwam naar buiten - via een Tweet - dat Musks overname van Twitter op pauze staat. Hij wil eerst meer duidelijkheid over het percentage spam/fake account. Slikt hij het vogeltje door of spuugt hij het weer uit?
Verhaal van de week
The creators economy, the passion economy, the sharing economy, en zo kan ik nog wel even doorgaan… Ik voeg vandaag een weinigzeggende definitie toe aan het weinigzeggende lijstje: De Gevoelseconomie. Het is nu eenmaal een lekkere kapstok om wat gedachtespinsels aan op te hangen.
Gedragseconomen zijn in opkomst en Warren Buffet doorziet de menselijke natuur als hij zegt dat je aandelen moet kopen als men bang is (heeft u al gekocht?) en moet verkopen als men gulzig is. Iedereen is het inmiddels wel eens dat economie meer is dan een stel rationele wezens die hun welvaart proberen te optimaliseren. Toch blijven economen vooral boekhouders. Irrationeel gedrag - wat dat ook mag betekenen - vinden we vooral raar en proberen we uit onze experimenten en modellen te filteren. Van irrationeel gedrag kun je profiteren als anderen het vertonen en zelf kun je het afleren. De ratio blijft het uitgangspunt. Maar we kunnen het ook omdraaien: (irrationeel?) gevoel als iets moois en krachtigs.
Deze week las ik twee dingen die hier aan raken.
Ten eerste het artikel Change or die (getipt door Dirk Loots via Mohi).
Change or die? Zelfs als mensen weten dat ze een zeer ernstige ziekte hebben en hun levensstijl moeten veranderen om gezond te worden en blijven, lukt ze dat vaak niet. Ook voor bedrijven is gedragsverandering een groot vraagstuk. Harvard professor John Kotter zegt daarover: “The central issue is never strategy, structure, culture, or systems. The core of the matter is always about changing the behavior of people.”
Kotter deelt een cruciaal inzicht in dit verband: "Behavior change happens mostly by speaking to people’s feelings.” Hij vervolgt: “This is true even in organizations that are very focused on analysis and quantitative measurement, even among people who think of themselves as smart in an MBA sense. In highly successful change efforts, people find ways to help others see the problems or solutions in ways that influence emotions, not just thought.”
Om terug te komen bij de patiënt die het niet lukt om zijn levensstijl aan te passen: “Telling people who are lonely and depressed that they’re going to live longer if they quit smoking or change their diet and lifestyle is not that motivating,” aldus prof. Dean Ornish. “Who wants to live longer when you’re in chronic emotional pain?”
Dus in plaats van te proberen te motiveren met de "fear of dying", herformuleert Ornish het probleem. Hij probeert te inspireren door het te hebben over de “joy of living”, mensen ervan te overtuigen dat ze zich beter kunnen voelen. Dat ze niet alleen langer kunnen leven, maar dat ze langer kunnen genieten van de dingen die het dagelijks leven aangenaam maken.
Het is een waardevol inzicht dat feitelijke informatie niet altijd de sleutel is tot gedragsverandering, verre van. We kunnen er ook niet vanuit gaan dat iets wat o, zo logisch lijkt - mens wil leven - voor iedereen even logisch is. En het mooiste inzicht is misschien wel dat om mensen echt in beweging te krijgen het aanspreken van positieve gevoelens het meest krachtig is.
Een Mohi’s Digest van het artikel vind je hier.
Ten tweede. Ik lees ik op dit moment Setting the table, een boek waarin gelauwerd horecaondernemer Danny Meyer zijn visie en werkwijze uit de doeken doet. Hij opende door de jaren heen een groot aantal illustere restaurants en stond aan de wieg van de populaire fast casual burgerketen Shake Shack. Daar waar Meyer gastvrijheid tot kunst heeft verheven speelt gevoel een enorme rol in zijn manier van zaken doen. Al op een van de eerste pagina’s raakt hij de kern: “Actually, though, food is secondary to something that matters even more. In the end, what’s most meaningful is creating positive, uplifting outcomes for human experiences and human relationships. Business, like life, is all about how you make people feel. It’s that simple, and it’s that hard.”
Meyer kijkt niet met irritatie of onbegrip naar gasten die zich belangrijk willen voelen. Sterker nog hij omarmt de menselijke behoefte en probeert er in te voorzien:
"Everyone goes through life with an invisible sign hanging around his or her neck reading, ‘make me feel important.’ [...] And the true champions know best how to embrace the human being wearing the sign."
Het is een voorbeeld van hoe je op een positieve manier met ‘irrationele’ gevoelens van anderen kunt omgaan doen i.p.v. te zeggen: “Dit is onzin, hier kan ik niets mee.”
Ik geloof dat het er in de economie uiteindelijk omgaat om dingen voor elkaar te krijgen. Het maakt niet uit of het logisch is (voor jou), als het maar werkt. En vaker dan we ons beseffen ligt in het ongrijpbare begrip ‘gevoel’ de sleutel.
Random Picks
Verwachtingen rondom e-sportsbedrijven zijn hooggespannen, dit jaar zullen er naar verwachting al 261 miljoen mensen maandelijks naar ‘e-sports content’ kijken en die markt groeit hard. De uitdaging voor investeerders is te kiezen voor de juiste teams die de juiste games spelen. Zo zakken de kijkcijfers van schietspel Overwatch in elkaar, terwijl een paar jaar geleden nog $ 20 miljoen in de Overwatch League werd gestoken… Andere uitdagingen zijn de afhankelijkheid van streamingplatformen Twitch en YouTube en respectievelijk de game-ontwikkelaars. Lees meer: Forbes
In 1996 opende de eerst McDonald’s in India. Om aan de lokale vraag te voldoen introduceerde de keten vegetarische opties als de McAloo Tikkie (een burger van aardappel en erwten) en de Pizza McPuff (een calzone-achtige creatie). Ook andere westerse merken als KFC en Snickers experimenteren met interessante combinaties voortbordurend op lokale tradities. Lokale producent Bira stal de show met mango lassi milshake bier. Inspelen op regionale voorkeuren is lastiger: “Tastes and food habits can change at every bend of the road.” Lees meer: BBC
De kop is: “Netflix tells employees to spend company money 'wisely' after major subscriber loss” Wordt niet altijd van werknemers verwacht dat ze verstandig omgaan met bedrijfsgelden? Lees meer: Fox Business
Ook in de metaverse heb je mensen nodig die de orde bewaren. Aaron Mak was bouncer tijdens een virtual gathering en ervaarde dat dat nog niet zo eenvoudig is. Wat doe je bijvoorbeeld met een man die herhaaldelijk zijn hoofd van voor naar achter beweegt in het gezicht van een vrouw? Volgens de ervaren moderators kan zo’n beweging een normale begroeting zijn in Virtual Reality, maar het kan ook seksueel intimiderend zijn als het te ver gaat… Wie gaat de regels bepalen? Zullen clubs, ruimtes en communities dat zelf doen, wordt het Mark Zuckerberg van Meta of komen overheden met nieuwe wetten? Hier lees je meer over Maks ervaring: Slate