#31 - Het moeilijke ding van moeilijke dingen
Maar dan op Amerikaanse wijze
“For my part I think that capitalism, wisely managed, can probably be made more efficient for attaining economic ends than any alternative system yet in sight, but that in itself it is in many ways extremely objectionable.” - John Maynard Keynes, The End of Laissez-faire (1926)
Beste lezer,
Deze week bespreek ik een boek - The Hard Thing About Hard Things - dat ik met groot plezier las én veel indruk maakte. Zoals altijd sluiten we af met een paar (niet geheel) Random Picks.
Maar nu eerst de hand van god. Althans, het shirt dat Maradonna droeg toen hij in de kwartfinale van het WK ’86 - Argentinië zou dat WK winnen - een goal maakte met zijn hand. Het shirt werd deze week verkocht voor een record brekende $ 9.3 miljoen.
Boek van de week
The Hard Thing About Hard Things: Building a Business When There Are No Easy Answers - Ben Horowitz
Veel boeken van succesvolle zakenmensen zijn hetzelfde. Ze gaan over succes. THTAHT gaat over falen. Falen en dan toch niet falen. Het gaat niet over de meest verfijnde marketingstrategie of hoe je werknemers inspireert fleurige nieuwe producten te verzinnen. In plaats daarvan zegt Horowitz dingen als: “If you’re going to eat shit, don’t nibble.” en “I found that the most important decisions tested my courage far more than my intelligence.” Twee opvallende details die ik je niet wil onthouden zijn dat Horowitz grote inspiratie haalt uit rap muziek - ieder hoofdstuk begint met een paar lines van iconen als Nas of Kanye West - en dat hij een ongedefinieerd persoon steevast aanduidt met she: "Every CEO likes to say she runs a great company."
De basis van ondernemen en goede besluitvorming in het algemeen is onafhankelijk denken: “Over the years, I worked hard to avoid being influenced by first impressions and blindly adhering to convention.” Horowitz is er bewust mee bezig zich in verschillende kringen te bewegen zodat hij steeds beter wordt in het leren onderscheiden van feiten en perceptie.
Als een klant ontevreden is zijn er twee dingen die je moet doen: de problemen oplossen én wat exciting stuff toevoegen om ze blij te maken.
Je kunt uren vergaderen over wat je allemaal doet en hoe dat anders of beter kan, maar wat dacht je van dit agendapunt: “What are we not doing?” In het verlengde hiervan: “Figuring out the right product is the innovators job, not the customer’s job.”
Over moeilijke dingen gesproken: “If there is one skill that stands out, it’s the ability to focus and make the move when there are no good moves. It’s the moment where you feel like hiding or dying that you can make the biggest difference as a CEO.” Volgens Horowitz komt "The Struggle" altijd. Het kan dan helpen de last te delen, onthoudt dat er altijd een manier is, neem het niet persoonlijk en het meest belangrijk: "Stay in the game."
De verkeerde mensen worden aangenomen omdat er onvoldoende aandacht is besteed aan het definiëren van de functie en omdat mensen de neiging hebben mensen aan te nemen met (op het oog) weinig zwaktes, in plaats van te selecteren op basis van uitmuntende kwaliteit op de meest relevante vlakken. Dat doet me denken aan de klassieker Moneyball, waarin Michael Lewis wervelend uiteenzet hoe de Oakland A’s de Amerikaanse honkbalcompetitie op zijn kop zetten door spelers te selecteren puur op basis van hun kwaliteiten, voorbijgaand aan een gekke manier van pitchen of een paar kilootjes overgewicht. Een quote uit dat boek die me altijd is bijgebleven: "Managers tend to pick a strategy that is least likely to fail rather than pick a strategy that is most efficient. The pain of looking bad is worse than the gain of making the best move."
“In good organisations, people can focus on their work and have confidence that if they get their work done, good things will happen for both the company and them personally.” Dat klinkt logisch, maar in veel organisaties valt dit vies tegen. Organisatiestructuren leiden af en zijn bureaucratisch en goed werk krijgt te vaak geen vervolg. Dit kan lang ogenschijnlijk goed gaan, maar er komt altijd een moment dat het pad hobbelig wordt: “Being a good company doesn’t matter when things go well, but it can be the difference between life and death when things go wrong.”
"What will you do in your first month on the job?" Pas op voor sollicitanten die teveel tijd willen uittrekken voor leren. Bij een startup gaat het er niet om dat je het huidige bedrijf leert doorgronden, maar dat je bijdraagt aan hoe het bedrijf er over drie, zes, twaalf maanden uitziet. Als je iemand eenmaal hebt aangenomen is het natuurlijk wel belangrijk dat ze alle relevante zaken overzien en begrijpen. Maak ruimte voor vragen: "If they don't have any questions, consider firing them."
Soms moet je beslissingen nemen die ingaan tegen wat je op de lange termijn probeert te doen. Voorbeeld: je wilt werknemers gestructureerd en evenredig belonen voor hun werk, maar als een werknemer tijdens een drukke periode dreigt over te stappen naar een concurrent is de enige manier om deze persoon te behouden loonsverhoging. Je hebt deze werknemer nodig om niet in chaos te vervallen, maar een loonsverhoging past niet binnen de bestaande kaders... Zoiets kun je doen, maar doe het bewust en houdt het bij: "Management debt is incurred when you make an expedient, short-term management decision with an expensive, long-term consequence. […] More important, if you incur the management debt without accounting for it, then you will eventually go management bankrupt." Inhakend op het loonsverhoging voorbeeld: in principe zou je mensen nooit meer salaris moeten geven als ze daar om vragen. Op die manier werk je namelijk politieke spelletjes in de hand en maak je het profijtelijk om vriendjes te worden met de baas. Het salaris moet gebaseerd zijn op het verrichte werk en nergens anders op. Het is aan het management zelf om proactief te monitoren en indien nodig veranderingen door te voeren.
"Sometimes an organization doesn't need a solution: it just needs clarity."
Als startup zijnde moet je iets bouwen dat 10x zo goed is als het huidige alternatief. “Two or three times better will not be good enough to get people to switch to the new thing fast enough or in large enough volume to matter.”
“If you put something into your culture that is so disturbing that it always creates a conversation, it will change behaviour.”
Horowitz geeft zich bloot: “Perhaps the most important thing that I learned as an entrepreneur was to focus on what I needed to get right and stop worrying about all the things that I did wrong or might do wrong. […] By far the most difficult skill I learned as CEO was the ability to manage my own psychology.” Je moet balans vinden tussen dingen niet te persoonlijk aantrekken, maar wel de drive hebben om problemen op te lossen. Je moet de belangrijkheid van een probleem loskoppelen van je eigen gevoel. Het helpt om te sparren met vrienden, dingen op te schrijven en to focus on the road, not the wall.
"Accountability vs creativity paradox": Het is belangrijk dat mensen verantwoordelijk zijn voor resultaten, maar pas op dat ze niet bang worden om creatieve oplossingen te verzinnen en nieuwe paden te begaan.
Freaky Friday management techniek: laat ruziemakende managers elkaars functie vervullen om begrip voor elkaar te kweken en problemen direct op te lossen.
Een held en een lafaard voelen hetzelfde. Alleen doet de held iets anders. Horowitz deelt dat angstgevoelens die horen bij het zijn van CEO nooit weggaan, maar je kunt leren ze te negeren. Als CEO doe je veel tegennatuurlijke dingen, bijvoorbeeld alles en iedereen de hele dag van feedback voorzien. Daarnaast is het eenzaam om eindverantwoordelijk te zijn voor alles wat misgaat. Je verwacht misschien dat succesvolle bazen zullen zeggen dat hun welslagen ligt aan hun intelligentie, charisma, etc., maar Horowitz ziet iets anders: “Great CEOs face the pain.” […] “Whenever I meet a successful CEO, I ask them how they did it. […] The great CEOs tend to be remarkably consistent in their answers. They all say: ‘I didn’t quit.’”
Hoewel Horowitz een symbool is van Amerikaans kapitalisme, komt voor hem alles samen in de favoriete Karl Marx quote van zijn opa:
"On my grandfather's tombstone, you will find his favorite Marx quote: ‘Life is struggle.’ I believe that within that quote lies the most important lesson in entrepreneurship: Embrace the struggle." [...] "Embrace your weirdness, your background, your instinct."
Random Picks
De New York Times heeft hand gelegd op het pitch deck van Elon Musk voor zijn Twitter overname. In 2028 moet de omzet vervijfvoudigd zijn naar $ 26.4 miljard. Opvallend is dat in de plannen $ 10 miljard omzet uit abonnee inkomsten zal komen. Of die abonnee inkomsten te maken hebben met “Product X” dat in 2028 104 miljoen gebruikers moet hebben is onduidelijk. Lees meer: New York Times
Eat Just maakte furore met zijn plant-based ei, bestaat al sinds 2011 en is als sinds 2016 een unicorn. Eat Just zet in op kweekvlees en aangezien kweekvlees onderdeel is van het nieuwste agrarische vijfjarenplan van China wordt ook die markt steeds interessanter… Hier lees je meer: The Business of Business
Soms lees je iets dat je bewust maakt van de magnitude van bepaalde ontwikkelingen. Vorige week explodeerde cryptonetwerk Fantom bijna. Ene Roosh had namelijk vijftig miljoen dollar aan FTM tokens gebruikt als onderpand om via Scream 37 miljoen dollar aan SOLID en DEUS tokens te lenen en door waardeveranderingen moest een groot deel van dit onderpand geliquideerd worden. Dit zorgde onmiddellijk voor een crash van de FTM token en het Fantom netwerk raakte overbelast. Ik had nog nooit van Fantom, Roosh, FTM, Scream, SOLID of DEUS gehoord. Het artikel over deze episode leest als een paar mensen die met wat software en geld een spelletje spelen, maar het gaat hier dus om tientallen miljoenen… Misschien nog wel opvallender is dat een lid van de Deus Finance DAO Roosh even twee miljoen leende om erger te voorkomen en dat we dit alles weten doordat screenshots van whatsappberichten hierover op Twitter staan. Hier lees je meer: Decrypt
Google gaat services bouwen om Web3-ontwikkelaars te faciliteren. Lees meer: CNBC