“It's not the employer who pays the wages. Employers only handle the money. It's the customer who pays the wages.”
― Henry Ford
Beste lezer,
Deze week een gedegen stuk over de toekomst van het hoger onderwijs, één van de belangrijkste radars is in de economische machine. Daarnaast los ik dan eindelijk een acht weken oude belofte in. Zoals altijd sluiten we af met een paar (niet geheel) Random Picks.
Maar nu eerst een verbroken record. L’empire des lumières is met $ 79.8 miljoen sinds afgelopen woensdag de duurste René Magritte ooit.
Verhaal van de week
Zie je het voor je? Toegang tot informatie en educatie die voldoet aan de hoogste standaarden voor iedereen, altijd en overal. Er is al veel mogelijk, via Coursera leer je in 21 uur over ‘inheems Canada’, gratis aangeboden door de University of Alberta en via Udemy word je behendig in een specifieke programmeertaal voor een paar tientjes. Waar vinden we traditioneel onderwijs in dit verhaal? Wat moeten Nederlandse universiteiten doen om hun relevantie te behouden en nieuwe kansen te grijpen?
“De maatschappelijke taak van universiteiten is het geven van hoogwaardig academisch onderwijs en het verrichten van hoogwaardig wetenschappelijk onderzoek om daarmee te bouwen aan een sterke kennissamenleving.” aldus de Vereniging Nederlandse Universiteiten. Een sterke kennissamenleving, daar draait het inderdaad om. Als er nieuwe kansen ontstaan om kennis te verspreiden en uit te wisselen dan moeten we die pakken. Om direct een schot voor de boeg te doen: wat mij betreft maken universiteiten zoveel mogelijk opgenomen colleges en andere leermiddelen vrij beschikbaar voor iedereen. Daarnaast wordt het voor studenten mogelijk om hun studiepad vergaand te personaliseren. Een medicijn tegen statische studies die de razendsnelle ontwikkeling van de praktijk maar moeilijk kunnen bijhouden.
Plug-and-play studeren
Het zou maar zo kunnen dat we over een paar jaar een heel ander beeld hebben bij een volwaardige bachelorgraad. Een aantal vaststaande vakken garanderen de ontwikkeling van een paar fundamentele vaardigheden en de rest van het curriculum vult de student zelf in met vakken uit verschillende ‘studies’, misschien wel van verschillende universiteiten. Het diploma van de toekomst is zelf ook intelligent en geeft werkgevers of opdrachtgevers direct inzicht in de vaardigheden en kennis die een student heeft opgedaan. Linda de Bont, projectmanager ErasmusU_Online: “Er zijn bepaalde grote maatschappelijke vraagstukken waar we multidisciplinair hoogopgeleide mensen voor nodig hebben. Als we een universiteit zouden kunnen creëren waar studenten een keuze kunnen maken uit allemaal verschillende vakken over bepaalde disciplines heen zou ik dat heel vet vinden.”
Linda de Bont vertelt me vanuit het EducationLab, het kantoor van de Community for Learning & Innovation van de Erasmus Universiteit, waarom investeren in online onderwijs een goed idee is. Om te beginnen opent het deuren voor studenten voor wie het moeilijk is om naar de fysieke campus te komen. Van de ambitieuze Cambodjaanse student die ook mantelzorger is en dus niet naar Nederland kan verhuizen, tot de bankier die de wereld ziet veranderen en meer over duurzaamheid wilt leren. Daarnaast vergroot het flexibiliteit: worden twee keuzevakken tegelijkertijd gegeven? Online is het eenvoudig schuiven. Na de zomer wordt begonnen met de eerste Master die volledig online is en ondertussen wordt er gewerkt aan losse vakken die volledig vanuit huis zijn te volgen.
Disruptieve innovatie
Waar een frisse startup een sector binnen een paar weken of maanden op zijn kop kan zetten, werkt dat in het onderwijs net iets anders. Als ik bijvoorbeeld vraag waarom er niet gewoon begonnen wordt met een groot aantal online masters om zo gaandeweg te leren, legt De Bont de vinger op de zere plek:
“Stel je schrijft je in voor een master en je komt er daarna achter dat er een beetje ‘gecowboyt’ wordt; die master is voor jou een jaar van je leven en de start van je carrière… Hoewel het innovatie misschien zou versnellen denk ik niet dat je lichtzinnig met het onderwijs van je studenten moet omgaan.”
Waar veel grote ondernemers je zullen uitleggen dat falen en mislukken onmisbaar is om wereld veranderend te innoveren moet een universiteit ieder jaar kwaliteit leveren en is het speelveld dus kleiner.
Vast stramien
Een andere beperkende factor voor innovatie is het vaste stramien van bachelors en masters. Een universiteit krijgt nu per bachelor- en masterdiploma geld van de overheid, wat betekent dat de financiën in de soep lopen als je studenten per vak of module laat studeren, iets wat online juist heel goed zou kunnen werken.
Ook vaststaand is het collegegeld dat universiteiten aan studenten mogen rekenen. Een gemiste kans aangezien ik denk dat online onderwijs in sommige gevallen goedkoper kan. Wat is er op tegen als een zelfstandige student met een kleine beurs genoegen neemt met opgenomen colleges en een beperkt aantal online contactmomenten? Bij de Erasmus Universiteit is dat voorlopig in ieder geval niet de inzet: “De manier waarop wij online onderwijs willen aanbieden is misschien juist heel erg interactief met verschillende contactmomenten met dure docenten. We doen dit niet uit een bezuinigingsoogpunt, maar we doen dit om het onderwijs inclusiever en flexibeler te maken.”
Financiële prikkels
Het valt me op dat er enig ongemak lijkt te bestaan in onderwijsland als het over geld gaat. Waar efficiëntere inzet van gelden nieuwe initiatieven mogelijk kan maken, proef ik een sluimerende angst dat bezuinigd geld nooit meer wordt teruggezien. Als ik bijvoorbeeld een woordvoerder van de Radboud Universiteit vraag naar de invloed van financiële prikkels antwoordt hij afwerend: “Wij doen ons werk niet voor geld. Wij doen ons werk om bij te dragen aan een gezonde, vrije wereld met gelijke kansen voor iedereen. Zo staat dat ook in onze strategienota.”
In een toekomst van crypto en tokens gaan financiële prikkels juist een steeds grotere rol spelen. European Partnership for an Innovative Campus Unifying Regions bouwt aan een virtuele campus en ik zie voor me hoe studenten en docenten daar voor tal van taken en taakjes beloond worden met micropayments en badges om zo een bruisend online ecosysteem te creëren.
Voor de troepen uit
Ik ga ervan uit dat bij alle universiteiten in Nederland wordt nagedacht over de toekomst van ons onderwijs, door learning & innovation managers bij faculteiten en binnen communities als die voor Learning & Innovation. Of het genoeg zal zijn voor revolutionaire doorbraken zal moeten blijken. Waar binnen andere bedrijven de innovators op een voetstuk worden geplaatst, werken ze binnen het onderwijs ‘vraag gestuurd’, wordt er ‘ontzorgd’ en ‘gaan we onze docenten niet opleggen hoe ze moeten doceren’. Natuurlijk is samenwerking cruciaal, maar om echt dingen te veranderen is het soms ook nodig om voor de troepen uit te lopen.
Belofte van acht weken geleden
In Lehman Sisters #14 besprak ik de blogs van Chris Dixon door de jaren heen en beloofde ik een overzicht van de belangrijkste concepten in PDF-formaat. Aangezien niemand tijd heeft voor een Chris Dixon bijbel van twintig kantjes heb ik de mini-almanak opgesplitst in drie delen. Deze week het laatste deel over hoe de wereld volgens Chris Dixon verandert. Een paar highlights:
"What the smartest people do on the weekend is what everyone else will do during the week in ten years."
De meest kansrijke producten zijn de producten die zullen profiteren van algemene technologische ontwikkeling zoals sneller internet en snellere chips.
Zwakke technologieën passen zich aan aan de wereld. Sterke technologieën zorgen dat de wereld zich aanpast aan de technologie. Voorbeelden van sterke technologieën zijn: elektrische auto’s (i.p.v. hybride), muziek streaming (i.p.v. downloaden) en e-sports (i.p.v. traditionele sport kijken via internet).
Softwarepatenten zijn onzin.
Random Picks
Om in de exploderende tech-scene van India aan de slag te gaan is vier jaar hoger onderwijs geen vereiste. Steeds meer jonge, ambitieuze Indiërs kiezen in plaats daarvan voor een military style bootcamp van dertig weken. Lees meer: Rest of World
Een paar jaar geleden zag Wall Street het nog helemaal zitten in online bedrijven die de verzekeringswereld zouden opschudden. Tot nu toe is daar weinig van terechtgekomen, grote spelers als Lemonade en Root hebben het moeilijk, met aandelenkoersen 90% onder de koers ten tijde van de beursgang. Lees meer: Business of Business
In een geweldig essay bevecht David Perell The Microwave Economy. We hebben onze rijkdom overweldigend gebruikt om de wereld goedkoper te maken in plaats van mooier. Functioneler in plaats van betekenisvoller. Lees meer: David Perell
Tot volgende week!